Jak wykazać wyniki spisu

BILANS | Trwa okres, w którym firmy przed zakończeniem roku sprawdzają stan składników majątku. Rozliczenie ubytków naturalnych nie powoduje większych problemów. Inaczej niż braki wynikające z zaniedbań pracowników odpowiedzialnych materialnie.

Konrad Stanek

Jednostki prowadzące księgi rachunkowe zgodnie z ustawą o rachunkowości zobowiązane są przeprowadzić inwentaryzację na ostatni dzień każdego roku obrotowego (art. 26 ust. 1 ustawy o rachunkowości; dalej: uor). W spółkach, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, inwentaryzację należy przeprowadzić na dzień 31 grudnia.

Termin oraz częstotliwość inwentaryzacji, jak wskazano w art. 26 uor, uważa się za dotrzymane, jeżeli inwentaryzację składników aktywów – z wyłączeniem aktywów pieniężnych, papierów wartościowych, produktów w toku produkcji oraz materiałów, towarów i produktów gotowych, określonych w art. 17 ust. 2 pkt 4 uor – rozpoczęto nie wcześniej niż trzy miesiące przed końcem roku obrotowego, a zakończono do 15. dnia następnego roku (art. 26 ust. 3 pkt 1 uor).

W tym samym czasie

Różnice z inwentaryzacji powinny zostać rozliczone w księgach roku, w którym powstały, i mieć odzwierciedlenie w wyniku finansowym tego właśnie roku. Z przepisów o rachunkowości wynika bowiem, że przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji wymagają odpowiedniego udokumentowania i powiązania z zapisami ksiąg rachunkowych (art. 27 ust. 1 uor). Dodatkowo ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych podlegają wyjaśnieniu i...