Putin po raz czwarty

Ostatnia kadencja urzędującego prezydenta upłynie najprawdopodobniej pod znakiem wojny psychologicznej z Zachodem i „przykręcania śruby" w polityce wewnętrznej – pisze analityk Ośrodka Studiów Wschodnich.

Bieżący etap rozwoju rosyjskiego systemu władzy cechuje jałowość programowa w sferze ekonomicznej, politycznej i ideowej. Pomimo wyczerpania się modelu rozwoju opartego na dochodach z handlu surowcami energetycznymi władze nie są gotowe na żadne kompleksowe reformy, zastępując je frazesami o innowacjach i modernizacji technologicznej. Jest ona nierealna, gdyż wymagałaby jednoczesnych przemian politycznych.

Słabnący arbiter

Tymczasem priorytetem dla Kremla pozostaje konserwacja reżimu autorytarnego kosztem rozwoju, oznaczająca dalsze dławienie swobód obywatelskich oraz zacieśnianie kontroli nad elitą rządzącą. Władze poszukują legitymizacji dzięki negatywnym hasłom propagandowym, odwołującym się do globalnej konfrontacji wielkomocarstwowej, wizerunku Rosji jako oblężonej twierdzy oraz polityki historycznej opartej na wzorcach sowieckich.

Pomimo pozorów pełnej centralizacji władzy i kontroli nad systemem generuje on wyzwania, z jakimi Kreml będzie musiał się zmierzyć w trakcie kolejnej kadencji Putina. W sferze polityki wewnętrznej wyzwania te będą związane z nastrojami w elicie rządzącej oraz z możliwym dalszym wzrostem niezadowolenia społecznego wynikającego z...