Historia polskiej bankowości cz. 1

źródło: BANK Pekao

Dla Polaków za granicą powstał Bank Polska Kasa Opieki.

źródło: bank PKO BP

Pocztowa Kasa Oszczędności została utworzona dekretem naczelnika państwa Józefa Piłsudskiego

źródło: bank handlowy

Inicjatorem założenia Banku Handlowego był Leopold Kronenberg.

System bankowy › Pierwsze banki powstały na ziemiach polskich w XVI wieku. Ich szybki rozwój przypadł na czasy zaborów w wieku XIX. Nowoczesny system ukształtował się w 20-leciu międzywojennym. Przemysław Szubański przemyslaw.szubanski@parkiet.com

Choć już w późnym średniowieczu był w Polsce kapitał, pozwalający na działalność bankową, to jednak pierwsze banki pojawiły się w wieku XVI. Wcześniej działalność kredytowa łączona była z handlową, prowadzili ją kupcy. Odrębną sferą było bankierstwo żydowskie, ograniczone mocno przez statut warecki z 1423 roku, zakazujący Żydom udzielania pożyczek pod zastaw ruchomości.

Zaczęło się w XVI wieku

Pierwszymi prawdziwymi bankami były organizowane przez kościół banki pobożne – monter pietatis, wzorowane na instytucjach powstałych we Włoszech w XV wieku. Udzielały one kredytu bezprocentowego pod zastaw, czerpiąc środki na działalność z jałmużny.

Trzy najstarsze polskie monter pietatis założył Piotr Skarga: w 1579 roku w Wilnie, w 1537 roku w Krakowie i w 1589 roku w Warszawie. Krakowski bank przetrwał do 1948 roku. Banków takich powstało wiele. Pożyczały głównie na krótko – nie dłużej niż rok. W XVII wieku zaczęto odchodzić od bezprocentowych pożyczek – kosztowały one na ogół 7 proc. Większość banków pobożnych upadła podczas wojen szwedzkich.

II połowa XVII i znaczna część XVIII wieku to zastój w bankowości, spowodowany wojnami i rozpadem państwa. Wszystko zmieniła epoka stanisławowska, kiedy to Warszawa stała się jednym z ważniejszych centrów finansowych Europy. Warszawskie domy bankowe przyjmowały depozyty –...