Każdy ma prawo do rzetelnego procesu

Temida | W sądzie, inaczej niż w sporcie, wynik batalii nie zawsze jest oczywisty

Dla sportu charakterystyczny jest jasny sposób wyłaniania zwycięzców. We współzawodnictwie – co do zasady – można wygrać lub przegrać, nie ma częściowego triumfu lub porażki. Wynik batalii prawnych, w tym tych prowadzonych przed sądami, nie zawsze pozostaje tak oczywisty.

Najlepszym tego przykładem jest przypadek niemieckiej łyżwiarki Claudii Pechstein, obecnie znanej nie tyle ze znakomitych osiągnięć sportowych, ile przede wszystkim z walki o prawa sportowców. Toczone przez nią batalie sądowe – kolejno przed uznawanym za „sąd najwyższy światowego sportu" lozańskim CAS (ang. Court of Arbitration for Sport), szwajcarskim sądem najwyższym, wszystkimi instancjami sądowymi (w tym sądem najwyższym) w Niemczech, Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, wreszcie niemieckim trybunałem konstytucyjnym – zmierzające, najogólniej rzecz ujmując, do zagwarantowania w obszarze sportu wszelkich standardów wynikających z przysługującego każdemu prawa do rzetelnego procesu sądowego, wciąż nie mają końca.

Co jednak najistotniejsze, każdy kolejny wyrok, choć nie potwierdza ostatecznie argumentów podnoszonych przez Pechstein, nie przesądza także w pełni racji CAS, którego sposób sportowego wymiaru sprawiedliwości jest kwestionowany.

Przymusowy arbitraż

Wydaje się nawet – wbrew temu, co twierdzą niektórzy komentatorzy, a także sam...