Szach-mat frankowiczów

Zadziwiająca w dyskusji o umowach „frankowych" jest łatwość, z jaką banki dezawuują niekorzystne dla siebie wyroki sądowe.

Nowy rok rozpoczął się dla kilkuset tysięcy frankowiczów w Polsce od zwycięstwa państwa Dziubaków. Sąd uznał umowę za nieważną. Sędzia, który zadał pytanie prejudycjalne Trybunałowi Sprawiedliwości, jak ma postąpić z umową zawierającą klauzule abuzywne, po wyroku TSUE uznał, że bank nie poinformował klientów o ryzyku walutowym, a w klauzulach walutowych przyznał sobie dowolność w ustalaniu kursów przeliczeniowych. Dlatego doszło do rażącego naruszenia interesów kredytobiorcy.

Sąd podkreślił, że bank przedstawił klientom ryzyko wyliczone na maksymalnie 20 procent wzrostu raty kredytu, ale nie było przy tym mowy o wpływie kursu franka szwajcarskiego na zadłużenie. Bank nie umożliwiał klientom negocjacji i posługiwał się swoim wzorem umowy. To wszystko razem doprowadziło, zdaniem sądu, do nierównowagi kontraktowej stron sprzecznej z dobrymi obyczajami. Konsekwencje tego wyroku są następujące.

Nieważność umowy jest korzystna

Zgodnie z piątkowym wyrokiem frankowicze nie powinni bać się nieważności całej umowy. Jeżeli sąd stwierdzi nieważność umowy, to oznaczać to będzie co najwyżej zwrot kwoty kredytu otrzymanej kiedyś rzeczywiście od banku w złotych. Podstawy do obciążania klienta przez bank jakimikolwiek kosztami w przypadku nieważności umowy nie ma. Nieważność umowy kredytowej pociąga za sobą zawsze nieważność umowy...