Zasady ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Przejściowe różnice pomiędzy wartością księgową aktywów i pasywów, a ich wartością podatkową oraz stratą podatkową, wiążą się z obowiązkiem ustalania podatku odroczonego i jego prezentacją w rocznym sprawozdaniu finansowym.

Obowiązek ustalania aktywów i rezerw z tytułu podatku odroczonego dotyczy wyłącznie jednostek będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, czyli osób prawnych oraz spółek komandytowo-akcyjnych sporządzających roczne zeznanie podatkowe CIT-8. Nie wszystkie jednostki będące podatnikami CIT będą zobowiązane do kalkulacji podatku odroczonego. Zgodnie z art. 37 ust. 10 ustawy o rachunkowości (dalej: uor), jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

1) 25 500 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,

2) 51 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

– mogą odstąpić od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Innymi słowy, prawo do odstąpienia od ustalania podatku odroczonego zostało przyznane jednostkom małym (a tym samym również jednostkom mikro). Z uprawnienia tego nie mogą jednak skorzystać jednostki wymienione w art. 3 ust. 1e pkt 1–6 uor, są to, m.in. jednostki organizacyjne działające na podstawie Prawa bankowego, krajowe instytucje płatnicze, instytucje pieniądza...