Równość wobec kary
Istnieje obecnie znaczna sfera uznania co do sposobu karania, przy zbliżonych stanach faktycznych – pisze doktor prawa, prokurator
Równość wobec prawa jest fundamentalną zasadą, która wyznacza kierunek tworzenia i stosowania prawa, prowadząc do obiektywizacji położenia adresatów norm oraz ich zróżnicowanego traktowania tylko ze względu na wyraźne kryteria zgodne aksjologicznie z ideą demokratycznego państwa prawnego. Wobec takiego założenia należy poddać refleksji kodeks karny w zakresie, w którym stanowi o dyrektywach wymiaru kary i ich wzajemnej relacji.
Ranga dyrektyw
Art. 53 § 1 k.k. obliguje do tego, by kara – wymierzana według uznania sądu w granicach przewidzianych przez ustawę – nie przekraczała dolegliwością stopnia winy, uwzględniała społeczną szkodliwość czynu oraz brała pod uwagę cel wychowawczy i zapobiegawczy, które ma osiągnąć wobec skazanego, a także potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Zasadniczym problemem, który powstaje przy analizie tego przepisu, jest kwestia szerokich możliwości interpretacyjnych rangi poszczególnych dyrektyw przy wymiarze kary. Te szerokie możliwości korelują z występowaniem w doktrynie różnych stanowisk co do tego, która z dyrektyw powinna mieć status nadrzędnej. Odmienne poglądy w tej materii rozwijały się niezależnie od zmieniających się przez dziesięciolecia unormowań wymiaru kary, stanowiąc wskazówkę (a właściwie rozbieżne wskazówki) przy ich interpretacji. W uproszczeniu...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta