![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Stać ich na wszystko
Szwecja. Oprócz Zlatana Ibrahimovicia Szwedzi nie mają piłkarza światowej klasy. Ale ta reprezentacja od roku 2000 bierze udział we wszystkich turniejach o mistrzostwo świata lub Europy
Jest coś takiego, jak skandynawska szkoła futbolu. Od stu lat wzorowana na angielskiej, wypuszczająca co pewien czas w świat zdolnych absolwentów. Poziom tej szkoły jest na tyle wysoki, że można po niej starać się o pracę w czołowych europejskich klubach. Nauczyciele kładą nacisk na trzy cechy: przygotowanie fizyczne piłkarza, co najmniej poprawną technikę i absolutne posłuszeństwo zasadom taktyki. Tak w skrócie wygląda futbol po szwedzku. Jest nudny do bólu i niezwykle skuteczny.
Zlatan – mistrz Włoch
Szwedzi w XXI wieku biorą wprawdzie udział w ważnych turniejach, ale odgrywają w nich zwykle role drugoplanowe. Nie da się o nich powiedzieć, że są drużyną rozkręcającą się z każdym kolejnym meczem. Grali tak tylko na mistrzostwach świata w USA (1994), gdzie zajęli trzecie miejsce, ale mieli wtedy drużynę złożoną z zawodników dobrze kojarzonych w Europie. Dziś takich jest niewielu.
Najbardziej znany z nich – Zlatan Ibrahimovic – cieszy się wprawdzie opinią jednego z najlepszych napastników świata, ale potwierdza ją przede wszystkim w swojej drużynie klubowej – Interze Mediolan. W eliminacjach nie strzelił ani jednej bramki. Nie udało mu się też podczas mistrzostw świata w Niemczech. Ale w Serie A zdobył w tym sezonie 17 bramek, a w Lidze Mistrzów pięć. Ibrahimovic urodził się w roku 1981 w Szwecji, gdzie jego rodzice przyjechali szukać pracy. Ojciec jest...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
