Dlaczego w Polsce trudno utworzyć fundusz hedgingowy?
Ograniczeniem może być niska płynność kontraktów terminowych oraz opcji na indeksy giełdowe czy akcje notowane na GPW, a także brak instrumentów krótkiej sprzedaży
Nie ma precyzyjnej definicji funduszu hedgingowego. Najczęściej tym mianem jest określany fundusz charakteryzujący się wysokim ryzykiem inwestycji związanym z inwestowaniem przy dużej dźwigni finansowej – głównie w instrumenty pochodne. Jednym z pierwszych tego typu podmiotów był utworzony w 1949 r. przez Alfreda Winslowa Jonesa fundusz, który posługiwał się krótką sprzedażą i dźwignią finansową do zabezpieczenia się przed wahaniami na rynku akcji. Fundusz, podobnie jak osoba prawna, może działać jako zwykła spółka prawa handlowego bądź też jako byt definiowany przez ustawę o funduszach inwestycyjnych z 27 maja 2004 r. W pierwszym przypadku działalność takiego funduszu nie jest ograniczona dosyć rygorystycznymi przepisami ustawy (m.in. limitami inwestycyjnymi), jednak inwestorzy będący właścicielami spółki nie są w stanie uzyskiwać korzyści podatkowych polegających na odroczenia płatności podatku od zysków kapitałowych w czasie. Osoba prawna po zrealizowaniu w danym roku zysku na operacjach finansowych musi odprowadzić odpowiednio 19-proc. CIT za tenże rok, a jej właściciel będący osobą fizyczną z tytułu otrzymanych dywidend kolejny 19-proc. podatek od zysków kapitałowych. W przypadku funduszu działającego na podstawie ustawy – stosowny podatek płacony jest dopiero w chwili wykupu certyfikatów inwestycyjnych bądź umarzania jednostek uczestnictwa, co może zdarzyć się dopiero za...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta