Śpiewacy Brodzcy (Di broder zinger)
W połowie XIX w. w galicyjskim mieście Brody piekarz Jakowke, odbywszy służbę wojskową w Wiedniu, zainaugurował występy w szynkach, restauracjach i winiarniach na wzór austriackich Volkssängerów czy też Tiroler Sängerów
Ten sposób zabawiania żydowskich gości (śpiewem, tańcem, deklamacjami) zyskał wielkie powodzenie, zwłaszcza kiedy repertuar tych występów wzbogacił wędrowny śpiewak i poeta Berl Broder. Śpiewacy Brodzcy zaczęli objeżdżać miasta i miasteczka Galicji, a następnie Królestwa Polskiego. W 1866 r. jedna z takich kompanii dotarła do Warszawy.
Najpierw występowała w sali na Grzybowie, ale została przegnana z powodu satyrycznych kupletów. Przeniosła się więc do nowo wybudowanego drewnianego teatrzyku na Nalewkach. Ulubieńcem publiczności był Kowka Dubieński, do którego uczniów zalicza się Izraela Grodnera. To z Grodnerem i jego kompanami Abraham Goldfaden utworzył zawodowy teatr żydowski, który wreszcie nie był imprezą okolicznościową.