Używamy plików cookies, by ułatwić korzystanie z naszych serwisów.
Jeśli nie chcesz, by pliki cookies były zapisywane na Twoim dysku zmień ustawienia swojej przeglądarki.

Szukaj w:
[x]
Prawo
[x]
Ekonomia i biznes
[x]
Informacje i opinie
ZAAWANSOWANE

Żydowskie „Dziady”, czyli „Dybuk”

18 listopada 2008 | Żydzi polscy | Anna Kuligowska-Korzeniewska
Scena zbiorowa z „Dybuka” Szymona An-skiego w Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie, sezon 1956/1957
źródło: Zbiory ŻIH
Scena zbiorowa z „Dybuka” Szymona An-skiego w Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie, sezon 1956/1957
Abraham Morewski jako cadyk Miropolski w sztuce „Dybuk” Szymona An-skiego
źródło: Zbiory ŻIH
Abraham Morewski jako cadyk Miropolski w sztuce „Dybuk” Szymona An-skiego

Swoją wyprawę po Podolu i Wołyniu Salomon Zanwel Rapaport pseud. Szymon An-ski (1863 – 1920) uwieńczył m.in. legendą dramatyczną „Na pograniczu dwóch światów” (1914) graną pt. „Dybuk”.

Dybuk to wedle kabalistycznych wierzeń żydowskich dusza zmarłego, która nie mogąc zaznać spokoju, wnika w ciało żywej osoby. W sztuce An-skiego tym duchem jest Chanon, który wtargnął w Leę. Oboje byli sobie przeznaczeni przez swych ojców, ale ojciec Lei, bogacz Sender, złamał słowo: oddał ją innemu, więc poniósł karę. Lea umiera. Nie chce bowiem wyrzec się Chanona, choć zostaje zaprowadzona na dwór Cadyka, który daremnie odprawia nad nią egzorcyzmy; oboje zakochani spoczną w jednej mogile na opuszczonym cmentarzu.

Dybuk został napisany w dwu wersjach: rosyjskiej i...

Dostęp do treści Archiwum.rp.pl jest płatny.

Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.

Ponad milion tekstów w jednym miejscu.

Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"

Zamów
Unikalna oferta
Brak okładki

Wydanie: 8170

Spis treści
Zamów abonament