![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pogrzeb dawnych marzeń
W „Drodze do szczęścia” Mendesa rewelacyjne kreacje tworzą Kate Winslet i Leonardo DiCaprio
Amerykanie coraz rzadziej kręcą filmy o pucybutach, którzy zostają milionerami. Razem z kryzysem jak bańka mydlana pękł amerykański sen. Nawet filmy hollywoodzkie pełne są dziś goryczy.
Społeczeństwo po przejściach
Akcja „Drogi do szczęścia” toczy się w latach 50. ubiegłego stulecia. Od tamtej pory minęła cała epoka. Społeczeństwo amerykańskie przeżyło burze wojny wietnamskiej, rewolucję obyczajową dzieci kwiatów, aferę Watergate, tragedię 11 września 2001 roku i burzący poczucie bezpieczeństwa lęk przed terroryzmem, wreszcie inwazję na Irak.
Ale film Mendesa brzmi niepokojąco współcześnie. Może dlatego, że jedno się nie zmieniło: dziś tak samo umierają marzenia. Trzeba mieć dużo siły, żeby żyć pod prąd, żeby z wiekiem nie obrosnąć w dobra materialne i nie wpisać się w wyścig do akceptowanego społecznie sukcesu, żeby nie zapomnieć o młodzieńczym buncie. Ale konformizm kryje nierzadko wiele rozczarowań, kompromisów i osobistych niespełnień.
Anglik Sam Mendes już w filmowym debiucie, nagrodzonym Oscarem „American Beauty”, opowiedział o fałszu amerykańskiego snu, o ludziach sukcesu doby wielkiej prosperity, którzy ukryci za nieschodzącym z twarzy uśmiechem, za ścianami wygodnych domów i różami starannie pielęgnowanymi w ogródkach noszą w sobie niepokój, obłudę i poczucie braku sensu.
„Droga...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
