Podzieleni i zwycięzcy

autor zdjęcia: Przemek Wierzchowski

źródło: Fotorzepa

23 maja 1989 r.: demonstracja w Warszawie po odmowie rejestracji NZS. Trzeci od lewej Andrzej Papierz, obecny ambasador RP w Sofii, czwarty od lewej Tomasz Ziemiński, przewodniczący NZS na Uniwersytecie Warszawskim, obecnie ekspert BBN

„Nie ma sukcesu bez NZS-u” – skandowali 20 lat temu. Sukces odnieśli w wolnej Polsce. Wypełniają pierwsze strony gazet. Ale dziś mogą się zgodzić jedynie co do tego, że Tybet powinien być wolny

W Małej Auli na Politechnice Warszawskiej, która pomieścić może prawie 500 osób, w sobotę, 7 listopada, pojawiła się ledwo setka byłych działaczy NZS. Trudno było ukryć pustkę. Po części oficjalnej, na której wygłoszono stosowne przemówienia i odczytano listy gratulacyjne od prezydenta, marszałka Sejmu i premiera, uczestnicy śpiesznie udali się na zdecydowanie mniej formalną część obchodów.

Okazja do celebrowania to 20. rocznica ponownej rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Jednak przygotowywane od kilku miesięcy uroczystości od dawna budziły napięcie. Organizatorem był Komitet Kontrofensywa ’88, w którego składzie znaleźli się dawni działacze NZS. Burza wybuchła, gdy Kancelaria Prezydenta wystąpiła z inicjatywą zorganizowania obchodów w Pałacu Prezydenckim. Część dawnych działaczy NZS odebrała to – a zwłaszcza udział Przemysława Gosiewskiego, NZS-owca i szefa Klubu Parlamentarnego PiS – jako zawłaszczanie święta. Kancelaria z zaproszenia się wycofała. Jednak wymiana „uprzejmości” między starszymi kolegami skłoniła Piotra Wiadernego, obecnego szefa NZS, do refleksji. „Jakże dziwnym jest to środowisko. (…) jedyne, co obserwujemy, to dramatyczne podziały w środowisku byłych działaczy, wzajemnie zwalczające się grupy i grupki” – napisał w liście. Dodał jeszcze, że jest mu wstyd przed młodymi działaczami, których zaangażował w zorganizowanie imprezy.

Czy...