Matka Boska na szczycie minaretu
Katedra pw. św. Piotra i Pawła została wzniesiona najpewniej w drugiej połowie XIV wieku, pierwotnie drewniana, sto lat później, za sprawą miejscowych biskupów, była już murowaną świątynią.
Dalsze przebudowy w XVI wieku nadały jej renesansowy charakter. Następny wiek przyniósł kolejne zmiany – katedrę powiększono, a obok niej wzniesiono dzwonnicę. Świątynia pozostawała rzymskokatolicka do 1672 roku, kiedy to na mocy postanowień pokoju buczackiego Kamieniec zajęli Turcy. Katedra stała się meczetem, a obok niej postawiono minaret. Kilkadziesiąt lat później (1699) Kamieniec powrócił do Rzeczypospolitej, a katedrę ponownie konsekrowano. Zdecydowano się pozostawić minaret, a na jego szczycie ustawiono figurę Matki Boskiej. Wtedy też wnętrze świątyni zyskało nowy, barokowy wystrój. Ostatnia przebudowa katedry miała miejsce w połowie XVIII wieku – w nowej, późnobarokowej formie przetrwała do dziś.