Autentycznie oburzeni

autor zdjęcia: Marek Obremski

źródło: Rzeczpospolita

autor zdjęcia: Piotr Wittman

źródło: Fotorzepa

Paweł Kukiz i Piotr Duda podczas gdańskiej konferencji „Platformy Oburzonych”

Dobry charyzmatyczny mówca, wyrazista osobowość. Gdyby szef „Solidarności” Piotr Duda zechciał spróbować swoich sił w polityce, byłby poważnym konkurentem przede wszystkim dla Jarosława Kaczyńskiego – pisze publicysta.

Jedno jest pewne: Platforma Oburzonych pod patronatem Piotra Dudy, szefa „Solidarności", wywołała sporą konfuzję w układzie medialno-politycznym. Nikt chyba do końca nie wie, jak się do niej odnieść. Tyle wiadomo. Cała reszta jest niewiadomą. Lecz jakże ciekawą!

Przewaga nad PiS

Projekt Dudy jest na razie w stanie magmowym i nie wiadomo, w co się ostatecznie zmieni: w partię polityczną, ruch społeczny, luźne porozumienie rozmaitych organizacji lub może w nic w ogóle, bo spoiwo oburzenia okaże się zbyt słabe, aby utrzymać razem ludzi o rozbieżnych poglądach. Siłą, a zarazem słabością tego przedsięwzięcia jest to, że dla wszystkich sił politycznych jest trochę wygodny, a trochę niewygodny. Stąd brak ich wyraźnego stanowiska.

Platforma Obywatelska może w nim dostrzegać zagrożenie, bo choć Platforma Oburzonych (zbieżność skrótów nie jest zapewne przypadkowa) może okazać się niespójna, to jednak ma oparcie w największym w Polsce związku zawodowym, a ten z kolei dysponuje organizacyjną infrastrukturą. To ogromnie ważne, jeżeli chce się rozkręcić społeczne emocje: organizować marsze, demonstracje, protesty. Bez wsparcia „Solidarności" poszczególne NGO nigdy nie byłyby w stanie się zebrać i działać razem.

Związki zawodowe w ogóle nie są politycznie neutralne. Ze swojej natury są etatystyczne i antyliberalne

Ponadto...