Odpoczynku od pracy nie można odkładać na później
Czas wolny od firmowych zajęć powinien przypadać bezpośrednio lub w bliskim odstępstwie od ich wykonywania. Kumulowanie minimalnych przerw narusza cel tej zasady, tj. ochronę bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Okresy odpoczynku, wymagane przez art. 3 i 5 dyrektywy 2003/88/WE dotyczącej niektórych aspektów organizacji pracy, powinny następować bezpośrednio po okresie wykonywania pracy, który mają rekompensować. Regulacje o minimalnych okresach odpoczynku mają chronić zatrudnionych przed zmęczeniem lub przepracowaniem w wyniku skumulowania kolejno następujących po sobie etapów pracy. Udzielanie etatowcowi złączonego zaległego odpoczynku za rok, 2 lub 3 lata jest sprzeczne z celem dyrektywy.
To jeden z wniosków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) dotyczących funkcjonowania dyrektywy wyrażony w wyroku z 9 września 2003 r. (C-152/02 N. Jaeger przeciwko miastu Kilonia). Sprawa dotyczyła dyżurów lekarskich, ale stanowisko TSUE co do bezwzględnego obowiązku zapewnienia pracownikom regularnych okresów odpoczynku ma znaczenie dla wszystkich pracodawców.
Lekarz zatrudniony w...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta