Jak ustalać różnice kursowe
PIT/cit | Gdy nie występuje sprzedaż lub kupno waluty obcej oraz nie dochodzi do przewalutowania otrzymanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem kursu faktycznego, przedsiębiorca powinien zastosować średnie notowania NBP.
Katarzyna Wawro-Rzychoń Kamil Żukowski
Przez długi czas pomiędzy organami podatkowymi a sądami administracyjnymi istniała rozbieżność w rozumieniu pojęcia „kurs walut faktycznie zastosowany". Ostatecznie, wskutek opublikowania pisma dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych w Ministerstwie Finansów, organy podatkowe uznały stanowisko sądów za prawidłowe. Dzięki temu interpretacja pojęcia „kurs walut faktycznie zastosowany" nie powinna już budzić wątpliwości podatników.
W wyniku przeprowadzenia przez podatników operacji przy użyciu walut obcych mogą powstać różnice kursowe wpływające na wysokość podstawy opodatkowania.
Podatnicy mają do wyboru dwie metody rozliczania różnic. Jedna z nich oparta jest na przepisach ustawy o rachunkowości, druga zaś na przepisach ustaw podatkowych.
Podatkowa metoda rozliczania różnic kursowych została uregulowana w art. 15a ustawy o CIT oraz w art. 24c ustawy o PIT. Zgodnie z tymi przepisami różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. Powstają zaś na skutek zastosowania właściwych kursów walutowych do ustalania przychodu należnego bądź kosztu poniesionego oraz przychodu otrzymanego bądź kosztu zapłaconego.
Przepisy ustaw podatkowych odnoszą się do:
- ...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta