![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Pisemna forma najlepiej zabezpieczy interes pracodawcy
FORMALNOŚCI Choć pisemna forma umowy szkoleniowej nie jest obowiązkowa, to jej brak może zaszkodzić pracodawcy. W razie wytoczenia pracownikowi procesu, będzie bardzo ograniczony w możliwości powoływania dowodów.
Z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe pracodawca powinien zawrzeć umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron (tzw. umowa szkoleniowa, art. 1034 § 1 k.p.). Nie ma takiego obowiązku, jeżeli nie zamierza zobowiązać podwładnego, aby pozostawał w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, czyli do podpisania tzw. lojalki (art. 1034 § 3 k.p.).
Taki kontrakt warto jednak podpisać na zasadzie dobrowolności. Warto też wprowadzić lojalkę. Jej brak oznacza, że firma nie będzie mogła dochodzić od pracownika zwrotu dodatkowych świadczeń przyznanych w związku z podnoszeniem kwalifikacji, jeżeli wypowie on umowę bezpośrednio po zakończeniu nauki.
Umowa szkoleniowa nie jest umową o pracę, lecz umową cywilnoprawną o szczególnym charakterze, gdyż kształtuje prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Oznacza to, że przepisy kodeksu cywilnego stosuje się do niej wprost, a nie z mocy art. 300 k.p.
W przepisach nie wskazano terminu zawarcia umowy. Najlepiej zrobić to jeszcze zanim pracownik rozpocznie naukę, najpóźniej przed rozpoczęciem korzystania przez niego ze świadczeń przewidzianych dla osób podnoszących kwalifikacje zawodowe.
W przepisach kodeksu pracy nie wskazano elementów koniecznych treści umowy szkoleniowej. W praktyce zawiera ona:
- opis świadczeń dodatkowych i zasady zwrotu ich kosztów,
-...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
