Ustalanie oprocentowania pożyczek przy stosowaniu safe harbour

Choć regulacje w zakresie uproszczenia safe harbour w odniesieniu do transakcji finansowych obowiązują już ponad dwa lata, tj. od 1 stycznia 2019 r., ich praktyczne zastosowanie nadal budzi wiele wątpliwości. Ani ustawodawca, ani pozostałe podmioty – jak np. działające przy Ministerstwie Finansów Forum Cen Transferowych – nie wydały dotychczas żadnych dodatkowych objaśnień, wyjaśniających podatnikom w sposób szczegółowy wprowadzone rozwiązania w tym zakresie.

Jednym z warunków stosowania uproszczenia safe harbour jest ustalenie oprocentowania pożyczki w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Ministerstwo Finansów ogłosiło pierwszy raz takie obwieszczenie 31 grudnia 2018 r. Pomimo zobowiązania ministra właściwego do spraw finansów publicznych do corocznego jego publikowania to następne obwieszczenie zostało ogłoszone przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej dwa lata później – 22 grudnia 2020 r.

Metoda kalkulacji

Zgodnie z art. 11g ustawy o CIT ( art. 23s ustawy o PIT) jednym z warunków dla zastosowania uproszczenia safe harbour w przypadku transakcji kontrolowanej dotyczącej pożyczki jest wprowadzenie określonego limitu kwotowego. Zgodnie z tymi regulacjami oprocentowanie pożyczki w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy jest ustalane w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych aktualnym na dzień zawarcia tej umowy.

PRZYKŁAD

Y Spółka z o.o. ma zamiar zawrzeć z podmiotem powiązanym umowę pożyczki w zł, która mogłaby być objęta uproszczeniem safe harbour. Umowa jest zawierana 3 listopada 2020 r. Zgodnie z obowiązującym wtedy Obwieszczeniem oprocentowanie pożyczki...