Reforma planowania przestrzennego – kluczowe zmiany dla inwestycji OZE

Gdy plan miejscowy albo jego zmiana dotyczy wyłącznie lokalizacji instalacji odnawialnych źródeł energii, innych niż elektrownie wiatrowe, będzie można skorzystać przy jego uchwaleniu z tzw. trybu uproszczonego.

24 września 2023 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej „nowelizacja”). To największa reforma planistyczna od 20 lat. Wprowadza ona wiele zmian istotnych dla inwestorów, w tym w branży odnawialnych źródeł energii (OZE).

Przed zmianą przepisów

W dotychczasowym stanie prawnym większość inwestycji mogła być prowadzona na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub w razie jego braku – na podstawie decyzji o warunkach zabudowy. W praktyce jednak często dla danego terenu brak jest planu miejscowego (w 2020 r. plany obejmowały tylko ok. 30 proc. terytorium Polski) i inwestorzy chcący realizować dany projekt muszą uzyskać dla niego decyzję o warunkach zabudowy. Dotyczy to zwłaszcza inwestycji typu greenfield, w tym między innymi projektów instalacji wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych (OZE). Uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy (lub istnienie miejscowego planu, z którym dana inwestycja musi być zgodna) jest niezbędne przede wszystkim do uzyskania pozwolenia na budowę, a w przypadku instalacji OZE także do ich przyłączenia do sieci.

Plany miejscowe są uchwałami rady gminy, przyjmowanymi w specjalnej i długotrwałej procedurze. Możliwości przyjmowania planów miejscowych na wniosek podmiotów trzecich (inwestorów) lub partycypowania w...