Arsenał minionych wieków

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Karabin Mauser armii tureckiej wz. 1890 r.,

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Karabiny Mauser armii tureckiej wz. 1903/38, wersja rozwojowa karabinu wz. 1903

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Jedna z wersji karabinu Lee Enfield SMLE Mk III (a)

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Dwie wersje karabinu Lee Enfield SMLE Mk III (b)

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Bagnet sieczny do karabinu Lee Enfield SMLE Mk III

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Odznaka tureckiego pilota z czasów pierwszej wojny światowej

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki Mauser wz. 1898 K dla strzelca wyborowego

źródło: Archiwum „Mówią Wieki"

Niemiecki snajper z czasów pierwszej wojny światowej

Mauzery dla Turków

Turecka broń pochodziła prawie w całości z importu, zwłaszcza z Niemiec. W połowie lat 80. XIX wieku podpisano kontrakt z firmą Mauser na dostawę kilku modeli karabinów i karabinków. Pierwszym był wz. 1887 kal. 9,5 mm, z 8-nabojowym magazynkiem rurowym, strzelający nabojem na czarny proch – zastąpił jednostrzałowy karabin Peabody-Martini. Bardzo szybko zakupiono nowocześniejszy wz. 1890, wzorowany na mauzerze belgijskim; broń miała już pudełkowy magazynek i strzelała nabojem na proch bezdymny, kaliber 7,65 mm. I ten został wkrótce zastąpiony wz. 1893 (wzór hiszpański); broń miała niewystający z łoża magazynek, a wersję dla Turcji zaopatrzono w urządzenie pozwalające ładować karabin pojedynczymi nabojami.

Wreszcie pojawił się wz. 1903, który towarzyszyć miał tureckim żołnierzom przez następne kilkadziesiąt lat. Była to doskonała broń wzorowana na najsłynniejszym mauzerze wz. 1898, stanowiącym uzbrojenie armii niemieckiej i w niewielkich ilościach także dostarczanym państwu otomańskiemu. Karabin dostosowany był do naboju 7,65 mm; potem jednak dostarczano Turkom broń w standardowym niemieckim kalibrze 7,92...