![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Zły chłopiec w świecie rozrywki
Zanim zdziwaczał, Robbie Williams ustanawiał rekordy popularności. Teraz wraca, ale czy rozchwiany supergwiazdor ze skłonnościami do depresji jest jeszcze komuś potrzebny?
Ostatnie trzy lata spędził w ukryciu. Wyjechał do Los Angeles – miasta, w którym mieszkają wszystkie sławy: triumfujące, aspirujące, upadłe. Tam nikogo nie obchodziła jego spektakularna kariera ani przykra klapa ostatniego albumu „Rudebox”, który pojechał na przemiał do Japonii. Robbie mógł w spokoju, nierozszarpywany przez brukowce, zapuścić rasputinowską brodę i zgłębiać swoją fascynację UFO. A w dniu 33. urodzin udać się na odwyk do ośrodka, gdzie nie był ani pierwszą, ani jedyną znaną postacią.
W poniedziałek będzie miała premierę jego ósma studyjna płyta – „Reality Killed the Video Star”, co znaczy mniej więcej: „Rzeczywistość wykończyła telewizyjne gwiazdy”. Tytuł sugeruje, że powrót księcia brytyjskiej rozrywki to coś więcej niż sprawa osobista czy próba wyjścia z cienia. Robbie Williams jest przedstawicielem ginącego gatunku muzycznych supergwiazd i właśnie wypowiedział wojnę konglomeratowi telewizyjnych reality show, które chcą zawładnąć popem.
Wybrał ryzykowną konfrontację. Pierwsza od trzech lat nowa piosenka Williamsa „Bodies” ukazała się w Wielkiej Brytanii tego samego dnia co utwór Alexandry Burke, finalistki bardzo popularnego programu telewizyjnego „The X-Factor”, odpowiednika „Idola”. I choć „Bodies” był jednym z najlepiej sprzedających się w karierze Robbiego singli, uplasował się na drugim miejscu list przebojów.
Niebawem druga...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
