![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Matematyczne zagadki przy świadczeniach chorobowych
Nie każde pieniądze wypłacone pracownikowi bierzemy pod uwagę, gdy szacujemy, ile ma dostać za czas niedyspozycji zdrowotnej. Pominiemy np. premię, która została mu przyznana tylko dwukrotnie
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego (art. 92 kodeksu pracy) i zasiłku chorobowego (dalej świadczenia chorobowe) wliczamy wszystkie składniki wynagrodzeń, od których za okresy świadczenia pracy opłacane są składki na ubezpieczenia chorobowe (i wypadkowe, jeżeli dotyczą świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych). Nie uwzględniamy jedynie tych składników:
1) do których pracownik ma prawo za okres świadczeń chorobowych zgodnie z płacowymi przepisami wewnątrzfirmowymi i które są wypłacane obok tych świadczeń, np. dodatek stażowy czy prowizja od zawartych umów, które według regulaminu wynagradzania przysługują również za okres choroby; takie składniki wliczamy do podstawy wymiaru po ustaniu zatrudnienia,
2) przysługujących do określonego terminu, np. jeżeli dodatek kontrolerski nie przysługuje za okres choroby i jest wypłacany od 1 lutego do 31 maja każdego roku, to za okres choroby od 20 maja do 25 czerwca ustalamy dwie podstawy wymiaru: za okres od 20 do 31 maja z tym dodatkiem, a za okres od 1 do 25 czerwca bez niego.
Brak postanowień
Jeżeli firmowe przepisy płacowe nie określają, czy dany składnik przysługuje za okres choroby, albo stanowią, że się w tym czasie nie należy lub jest w jakikolwiek sposób pomniejszany i faktycznie nie jest wypłacany obok świadczenia chorobowego, wówczas wliczamy...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
