Gdy nie uda się uniknąć zwolnień

Aby dobrze uzasadnić wypowiedzenie umowy, należy podać jego trzy aspekty – ogólny, szczegółowy i kryterium doboru konkretnego pracownika. Choć wskazanie ostatniego elementu nie jest obowiązkowe, jego brak może przesądzić o przegranej w procesie ze zwolnionym

Często jedynym sposobem na uniknięcie bankructwa lub uzyskanie istotnych oszczędności jest redukcja zatrudnienia. Choć procedura grupowego zwalniania nie należy do prostych, to dobre jej zaplanowanie i umiejętne przygotowanie samych wypowiedzeń sprawi, że cały proces nie nastręczy szefowi nadmiernych problemów.

Względy ekonomiczne lub restrukturyzacyjne

Na początek warto sobie przypomnieć, czym jest tzw. redukcja zatrudnienia lub inaczej – zwolnienia z przyczyn ekonomicznych lub restrukturyzacyjnych. Mówi o tym ustawa z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.), czyli tzw. ustawa o zwolnieniach grupowych.

Jej przepisy mają zastosowanie w przypadku, gdy firma zatrudniająca co najmniej 20 pracowników rozwiązuje stosunek pracy z podwładnym, a jedynym tego powodem jest przyczyna niedotycząca zatrudnionego. W takim przypadku można powiedzieć, że mamy do czynienia z redukcją etatu lub etatów. Jeżeli zamiar rozstania dotyczy znacznej części załogi, może dojść do zwolnienia grupowego, które musi być poprzedzone procedurą określoną w przepisach.

Zwolnienie grupowe ma miejsce, jeżeli redukcja osiągnie w okresie 30 kolejnych dni kalendarzowych określone limity >patrz tabelka.

Pułapy liczbowe

...