Zmiana stałych cen ewidencyjnych bez zmian w polityce rachunkowości

źródło: Rzeczpospolita

Aktualizacja parametrów przyjętych do ewidencji zapasów jest możliwa, a nawet wskazana w trakcie roku obrotowego. Nie trzeba czekać z jej wprowadzeniem do następnego okresu.

Patryk Jacak

Stała cena ewidencyjna, przyjęta do wartościowej ewidencji zapasów, w zależności od rodzaju składników majątku może być ustalona na poziomie np. przeciętnej ceny nabycia (dla materiałów), planowanego kosztu wytworzenia (dla produktów) czy przewidywalnej ceny sprzedaży netto lub brutto (dla towarów). Stałe ceny ewidencyjne ustala się zwykle na poziomie planowanych cen lub na poziomie cen, które występują najczęściej w danym okresie.

Artykuł 34 ust. 2 ustawy o rachunkowości (dalej: uor) przedstawia jedną z możliwości wyceny składników majątkowych w ciągu roku. Przepis ten mówi, że: składniki rzeczowych aktywów obrotowych mogą być na dzień nabycia lub wytworzenia ujmowane w księgach rachunkowych w cenach przyjętych do ewidencji, z uwzględnieniem różnic między tymi cenami a rzeczywistymi cenami ich nabycia albo zakupu, albo kosztami wytworzenia. Na dzień bilansowy wartość składników rzeczowych aktywów obrotowych, wyrażoną w cenach ewidencyjnych, doprowadza się do poziomu określonego w ust. 1 lub w art. 28 ust. 1 pkt 6. [przepis ten mówi, że rzeczowe składniki aktywów obrotowych wycenia się według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto na dzień bilansowy – przyp. autora].

Czemu służą odchylenia...