Nie obrażajmy się na konstytucję

autor zdjęcia: Piotr Janowski

źródło: Fotorzepa

Przyjęta w 1997 roku Konstytucja RP mówi o przyrodzonej godności człowieka – zwraca uwagę autor. Na zdjęciu Tadeusz Mazowiecki podczas posiedzenia sejmowej Komisji Konstytucyjnej

W Polsce nie ma mowy o prawie do aborcji, gdyż życie dziecka traktowane jest przez nasz system prawny jako dobro podlegające ochronie już 
od poczęcia 
– pisze prawnik.

Obserwując debatę na temat klauzuli sumienia, wolności sumienia, a przede wszystkim godności ludzkiej, która stanowi fundament, a zarazem zwieńczenie wszystkich praw i wolności człowieka, nie można nie przetrzeć oczu ze zdumienia. W dyskursie tym pojawia się bowiem bardzo dużo wypowiedzi, nierzadko z wysokości ważnych katedr uniwersyteckich czy też podpieranych renomą reprezentowanej instytucji, w których głównym celem jest zarzucenie przeciwnikowi stronniczości, niekompetencji, zideologizowania. Zazwyczaj stanowiska te mają ton naukowy, definitywny, wręcz stawiający kropkę nad i. Głębsza ich analiza pokazuje jednak, że nierzadko zarzuty metodologiczne stawiane przez polemistów stanowią właśnie o ich słabości.

Prawo nie może być neutralne

Na samym początku, jeżeli chce się w ogóle rzetelnie podejść do analizy aktu prawnego, zwłaszcza takiego, jakim jest Konstytucja RP, należy przywołać – wydawałoby się – jeden z kanonów interpretacyjnych, znany chyba zresztą także osobom parającym się interpretacją innych tekstów niż prawne. Otóż pisanie przepisów oraz ich uchwalanie nie odbywa się w zawieszeniu, w oderwaniu od jakichkolwiek wpływów aksjologicznych. Co więcej, w literaturze wskazuje się, że istnienie wspólnoty politycznej bez określonych wartości, które by ją niejako cementowały, nie jest w ogóle możliwe....