Przy ocenie nieszczęścia na posadzie liczą się cztery okoliczności

Rezultatem zerwania związku zdarzenia z zajęciami służbowymi będzie odmowa uznania go za wypadek przy pracy. Pozbawi to etatowca świadczeń wypadkowych.

Aby zdarzenie zakwalifikować jako wypadek przy pracy, musi być ono nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną, powodować określoną szkodę na osobie – uraz albo śmierć oraz pozostawać w związku z pracą – czasowym, miejscowym oraz funkcjonalnym. To definicja wypadku przy pracy z art. 3 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 167, poz. 1322 ze zm., dalej ustawa wypadkowa). Brak choćby jednej z czterech przesłanek spowoduje, że zdarzenia nie uzna się za wypadek przy pracy, nawet gdyby każdy z pozostałych trzech wymogów nie budził wątpliwości.

Łączność z pracą

Najbardziej charakterystyczny jest ten, że zdarzenie musi pozostawać w związku z pracą. Samo określenie użyte w przepisach „wypadek przy pracy" jest mylące. Można bowiem dojść do wniosku, że wypadek przy pracy będzie miał miejsce tylko „przy pracy", a więc tylko podczas faktycznego wykonywania czynności składających się na umówione zadania. Tymczasem za wypadki przy pracy należy uznać zdarzenia, do których dochodzi podczas wykonywania konkretnych czynności pracowniczych, jak i takie, które mają związek z pracą w szerszym rozumieniu.

Związek...