Potrzebna zmiana zasady 10 H

Nowelizacja ustawy wiatrakowej jest oczekiwaną zmianą, która umożliwi efektywny rozwój OZE w Polsce.

Ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych została uchwalona 20 maja 2016 r. Ustawa ta była swoistym novum na gruncie polskiego prawodawstwa i miała za zadanie „określenie warunków, zasad i trybu lokalizacji oraz realizacji elektrowni wiatrowych; warunków lokalizacji zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie elektrowni wiatrowych; wprowadzenie obowiązku uzyskania przez inwestora decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, wprowadzenie obowiązku uzyskania decyzji zezwalającej na eksploatację, objęcie elektrowni wiatrowych dozorem technicznym”. Wprowadziła m.in. zasadę 10 H, określającą minimalną odległość lokalizacji elektrowni wiatrowej od najbliższej zabudowy mieszkaniowej lub obszarów chronionych wynoszącą 10-krotność całkowitej wysokości takiej elektrowni. W ten sposób wypracowano kompromis mający ostudzić nieco nastroje społeczne i niezadowolenie mieszkańców niektórych rejonów kraju, które związane było z gwałtownym rozwojem elektrowni wiatrowych na lądzie, tym bardziej że wiele z tych inwestycji przeprowadzono bez odpowiednich konsultacji projektu z okolicznymi mieszkańcami. Jednakże, w ślad za danymi Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej, wprowadzenie zasady 10 H doprowadziło do wyłączenia spod inwestycji ok. 99 proc. terytorium lądowego Polski, co z kolei spowodowało, że rozwój tego sektora energetyki został niemal całkowicie zahamowany.

W celu...