Wysokość daniny zależy od związku budynku lub gruntu z działalnością

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 lutego 2021 r. stworzył dla przedsiębiorców będących podatnikami podatku od nieruchomości istotne narzędzie do weryfikacji prawidłowości swoich rozliczeń w podatku od nieruchomości.

Na gruncie przepisów prawa wyróżnić można trzy rodzaje nieruchomości, a mianowicie:

1) gruntowe – części powierzchni ziemskiej będące odrębnym przedmiotem własności;

2) budynkowe – trwale związane z gruntem budynki stanowiące przedmiot odrębnej od gruntu własności;

3) lokalowe – części budynków będące odrębnym przedmiotem własności.

Z perspektywy prawa podatkowego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: „u.p.o.l.”), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Opodatkowanie w przypadku przedsiębiorcy

Zasadą jest, że grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej, stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l.

Natomiast zgodnie z art. 1a ust. 2a u.p.o.l. do gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej nie zalicza się:

1) budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami;

2) gruntów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. b i d u.p.o.l.;

3)...