Z Chinami handlować, ale bardzo ostrożnie

autor zdjęcia: Peter Boer - Bloomberg

źródło: Rzeczpospolita

Unia Europejska ma obecnie 41 porozumień handlowych z 72 krajami. Jej model gospodarczy opiera się na handlu z resztą świata

Unia Europejska musi lepiej dbać o swoje strategiczne interesy w relacjach z Chinami. Jednak nie kosztem zerwanych łańcuchów dostaw – argumentują zwolennicy wolnego rynku.

Ograniczanie ryzyka, ale nie rozdzielanie się (ang. „de-risking, but not decoupling”) – to sformułowanie robi teraz zawrotną karierę w kontekście relacji gospodarczych UE–Chiny. Zostało nawet umieszczone w komunikacie po ostatnim szczycie G7, czyli potęg gospodarczych świata zachodniego. Jego autorką jest Ursula von der Leyen, przewodnicząca Komisji Europejskiej.

Bruksela odpowiedziała w ten sposób na wyzwanie rzucone przez Stany Zjednoczone, które w Chinach widzą główne zagrożenie dla światowego porządku gospodarczego oraz politycznego i chcą wciągnąć Europę w ten spór na swoich warunkach. Ostatnio Holandia samodzielnie dołączyła do USA w zakazie eksportu półprzewodników do Chin.

O Chinach na szczycie

UE jest w sprawie Chin podzielona, ale przeważa opinia, że nie może podejmować decyzji w ramach polityki formułowanej w Waszyngtonie. Jest jednak świadomość ryzyka wynikającego ze związków gospodarczych z Chinami i przekonanie, że należy dążyć do jego ograniczenia. W jaki sposób? Tu różnią się między sobą zwolennicy wolnego rynku i obrońcy narodowych interesów. Na szczycie UE 23–24 czerwca przywódcy zajmą się tym tematem na podstawie strategii bezpieczeństwa gospodarczego,...