![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Rynsztunek przeciwników
Przez cały okres wojny armia fińska odznaczała się znaczną różnorodnością w umundurowaniu i uzbrojeniu. To ostatnie w znacznej mierze pochodziło ze zdobyczy.
Fin ze zdobycznym diegtariewem
Produkcja krajowa zapewniała przede wszystkim indywidualną broń strzelecką w postaci karabinów systemu Mosina (fińskie wersje rosyjskiego Mosina wz. 1891) czy też pistoletów maszynowych Suomi. Znaczną ilość broni kupowano za granicą, część, zwłaszcza sprzęt cięższy, dostarczyli także Niemcy (m.in. czołgi, samoloty, armaty przeciwpancerne). Istotną część fińskiego arsenału stanowiło zdobyczne uzbrojenie sowieckie przejęte podczas wojny zimowej. Arsenał uzupełniały nie tylko liczne T-26, ale także nowsze KW-1 czy T-34.Znakomitą opinią cieszył się ręczny karabin maszynowy Diegtariew wz. 28.
W toku tzw. wojny kontynuacyjnej był to najliczniej używany erkaem, chociaż Finowie produkowali własną broń – erkaem Lahti-Soloranta M26. Był on jednak skomplikowany, zawodny, a nade wszystko miał magazynek zawierający jedynie 20 nabojów. DP 28 nie dość, że dostosowany był do tego samego naboju 7,62 mm i miał talerzowy magazynek na 47 nabojów, to był praktycznie niezawodny, prosty w obsłudze i miał...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
