![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Muzyczne bezkrólewie
Zmarł Michael Jackson. Król popu wiódł skrajnie odrealnione życie, ale jako idol jest nieśmiertelny
Jego śmierć to nie tylko szok – Jackson odszedł nagle, w wieku 50 lat, tuż przed zapowiadanym na lipiec powrotem na scenę. Ważniejsze jest pytanie, kim był artysta, bezskutecznie reanimowany w czwartkowe popołudnie w domu w Los Angeles.
Na pewno fenomenalnym muzykiem, rekordzistą wszech czasów, współautorem najlepszych popowych piosenek. Ale w ostatnich latach kwestionowano nie tylko jego dorobek, m.in. podkreślając, że nie zrobiłby kariery, gdyby nie producencki talent Quincy’ego Jonesa. W wątpliwość podano jego poczytalność, moralność, działalność charytatywną na rzecz dzieci – właściwie wszystko, kim był wcześniej. Z kochającego muzykę dziecka stał się malcem zmuszanym do pracy i tyranizowanym przez ojca; z emanującego chłopięcą wyobraźnią artysty – rzekomym pedofilem; z pielęgnującego fantazję Piotrusia Pana, który wybudował własny Neverland – oderwanym od rzeczywistości wariatem.
Mało kto żegna dziś Jacksona muzyka – ten opuścił świat jeszcze w połowie lat 90., gdy wygasła jego magiczna moc: zabrakło przebojów i powalających rozmachem koncertów. Mistrz popu zniknął z medialnego obiegu – pojawiał się już tylko jako egzotyczna ciekawostka. Od ponad dekady Jacko jest zaliczany do grona najwspanialszych, ale minionych sław, a jego dorobek, podobnie jak nagrania Elvisa, jest surowcem dowolnie wykorzystywanym do produkcji niekończących się remiksów i kalek.
Jak...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
