Jak ujmujemy leasing w księgach rachunkowych, a jak dla celów podatkowych

źródło: Rzeczpospolita

Często zdarza się, że umowę, która „podatkowo” jest leasingiem operacyjnym, „bilansowo” traktujemy jako leasing finansowy. Ta różnica musi mieć odzwierciedlenie w księgach rachunkowych i podatkowych leasingobiorcy. Dodatkowo skutkuje powstaniem przejściowych różnic z tytułu odroczonego podatku dochodowego

Zgodnie z art. 3 ust. 4 i 5 ustawy o rachunkowości do leasingu finansowego (kapitałowego, inwestycyjnego) zalicza się umowy, zgodnie z którymi jedna ze stron, zwana dalej finansującym, oddaje drugiej stronie, zwanej dalej korzystającym, środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony.

Kiedy w aktywach

Środki te i wartości zalicza się do aktywów trwałych korzystającego, jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z następujących warunków:

- przenosi własność jej przedmiotu na korzystającego po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta,

- zawiera prawo do nabycia jej przedmiotu przez korzystającego po zakończeniu okresu, na jaki została zawarta, po cenie niższej od wartości rynkowej z dnia nabycia,

- okres, na jaki została zawarta, odpowiada w przeważającej części przewidywanemu okresowi ekonomicznej użyteczności środka trwałego lub prawa majątkowego, przy czym nie może być on krótszy niż 3/4 tego okresu; prawo własności przedmiotu umowy może być, po okresie, na jaki umowa została zawarta, przeniesione na korzystającego,

- suma opłat, pomniejszonych o dyskonto, ustalona w dniu zawarcia umowy i przypadająca do zapłaty w okresie jej obowiązywania, przekracza 90 proc. wartości rynkowej przedmiotu umowy na ten dzień; w sumie opłat uwzględnia się wartość końcową...