Nie ma podwójnej gwarancji etatu na finiszu kariery

źródło: Rzeczpospolita

dr Marek Wandzel adwokat w Warszawie, specjalizuje się w prawie pracy

Osoby, które 1 stycznia były chronione przed redukcją, utrzymają angaż. Bezpiecznie nie mogą się jednak czuć panowie z rocznika 1948 i panie urodzone w 1953 r., którzy skorzystali z ochrony przed osiągnięciem obniżonego wieku emerytalnego

Ochronę z art. 39 k.p. pracownik uzyskuje tylko raz – na cztery lata przed wejściem w wiek emerytalny (powszechny wiek emerytalny i obniżony wiek emerytalny). Zatem przez cztery lata przed osiągnięciem przez podwładnego tego wieku, jeśli ukończenie tych lat w połączeniu ze spełnieniem innych ustawowych przesłanek umożliwi mu nabycie prawa do emerytury, szef nie może mu wypowiedzieć umowy o pracę.

Nie jest możliwa dwukrotna ochrona – raz przed osiągnięciem obniżonego wieku, a drugi raz przed dobiegnięciem do powszechnego. A to dlatego, że wtedy ochrona byłaby ośmioletnia, a czasem i nawet dłuższa – raz w przedziale 51–55 lat dla kobiet i 56–60 dla mężczyzn i ponownie na cztery lata przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego.

Zmiana reguł

Ze wzrostem wieku emerytalnego od stycznia br. czasowo zmieniły się zasady ochrony przedemerytalnej. Mimo iż sam art. 39 k.p. nie uległ przekształceniom, gwarancję trwałości etatu w zmodyfikowanej formie trzeba stosować od 1 stycznia 2013 r. do 30 kwietnia 2018 r. wobec ośmiu roczników pracowników. Chodzi o panie urodzone w latach 1953–1956 oraz panów urodzonych w latach 1948–1951.

A to za sprawą art. 18 ustawy z 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2012 r., poz. 637, dalej ustawa wiekowa), który gwarantuje im angaż do...