„Nie” dla ograniczania praw pacjentów

autor zdjęcia: Paweł Gałka

źródło: Rzeczpospolita

By leczyć się za granicą, potrzebne będzie skierowanie od lekarza. Unijna dyrektywa nic o tym nie mówi, a to ją przecież wdrażamy do polskiego prawa – pisze prawnik.

Za kilka dni – 25 października 2013 r. – upływa termin implementacji dyrektywy 2011/24 w sprawie stosowania praw pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej. Nie ulega wątpliwości, że nie zostanie to zrobione na czas. Znamy już jednak projekt ustawy implementującej tę dyrektywę – przekazano go do konsultacji społecznych 7 października 2013 r.  Możemy więc ocenić, w którą stronę zmierza polski ustawodawca i w jakim stopniu realizuje cele wyznaczone w dyrektywie.

Sens przepisów

Dyrektywa kodyfikuje dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości powstałe na podstawie kluczowej w UE zasady swobody przepływu usług. Umożliwia ona pacjentowi korzystanie z usług zdrowotnych w innym niż państwo ubezpieczenia kraju UE i uzyskanie od płatnika krajowego zwrotu kosztu takiego świadczenia, do poziomu, który zapłaciłby płatnik, gdyby pacjent został w kraju. W tym reżimie pacjent nie musi uzyskać uprzedniej zgody płatnika na świadczenia ambulatoryjne. Wymóg zgody może być natomiast wprowadzony w odniesieniu do, ogólnie rzecz ujmując, świadczeń szpitalnych. Prawo europejskie wskazuje jednak, w jakich sytuacjach płatnik nie może zgody (i zwrotu) odmówić – chodzi o sytuacje, gdy względy medyczne przemawiają za leczeniem za granicą.

NFZ nie powie przed wyjazdem na leczenie, na jaki zwrot wydatków może liczyć pacjent

Co...