Amortyzacja bilansowa ma inne cele niż podatkowa
Parametry przyjęte dla ustalania odpisów umorzeniowych w księgach rachunkowych powinny być okresowo weryfikowane. Chodzi o uniknięcie sytuacji, kiedy przyjęty okres amortyzacyjny jest dłuższy niż prawo do wykorzystywania środka trwałego przez jednostkę.
Amortyzacja jest kosztem rozłożonym w czasie, który pokazuje zmianę wartości środka trwałego w kolejnych okresach. Można zatem powiedzieć, że zadaniem tego kosztu jest wykazanie aktywów w ich rzeczywistych wartościach zmieniających się na skutek ich użytkowania w działalności jednostki, a tym samym przedstawienie rzetelnego i jasnego obrazu posiadanego majątku.
W ustawie o rachunkowości (dalej: uor) problematyka ta została ujęta w art. 32. Zgodnie z uor odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Okres amortyzacji powinien rozpoczynać się nie wcześniej niż od momentu przyjęcia środka trwałego do użytkowania i trwać nie dłużej niż do momentu jego całkowitego umorzenia, likwidacji, sprzedaży lub ustalenia fizycznego braku środka trwałego pomimo jego istnienia w ewidencji księgowej. Ustalenie właściwego okresu i stawki amortyzacyjnej następuje na dzień przyjęcia środka trwałego. W tym momencie należy określić również metodę ustalania odpisów amortyzacyjnych, która także determinuje wysokość stawek.
Wymiar ekonomiczny
Przy ustalaniu okresu amortyzacji i rocznej stawki amortyzacyjnej należy uwzględnić okres ekonomicznej użyteczności środka trwałego. Ustawa wymienia przykładowe czynniki, które wpływają na długość tego okresu, takie jak:...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta