Przyjęcie uproszczeń w klasyfikacji leasingu to zmiana polityki rachunkowości
Małe jednostki mogą ewidencjonować umowy leasingu według zasad podatkowych, nawet jeśli ich sprawozdania podlegają audytowi. Jeżeli dotychczas ujmowały je jako finansowy, to powinny zadbać o zapewnienie porównywalności danych.
Spółka spełnia warunki do korzystania z uproszczeń z ustawy o rachunkowości przewidzianych dla małych jednostek. Dotychczas stosowała przepisy ustawy w pełnym zakresie, ponieważ jej sprawozdania finansowe podlegały obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta. Zawarte przez spółkę umowy leasingu na potrzeby bilansowe były więc ujmowane w księgach według art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości – przedmioty umowy spółka zaliczała do swoich aktywów trwałych. Czy korzystanie z uproszczenia dla małych jednostek, polegającego na ujmowaniu leasingu na zasadach podatkowych, oznacza, że umowy leasingowe ujmowane dotychczas na zasadach obowiązujących jednostki, których sprawozdanie podlegało badaniu, powinny zostać przekwalifikowane i w jakiś szczególny sposób przedstawione w sprawozdaniu? A może nowe, uproszczone zasady należy stosować tylko do nowych umów? – pyta czytelnik.
Ustawa z 23 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o rachunkowości oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r., poz. 1333) rozszerzyła katalog jednostek mających prawo stosować uproszczenia przy kwalifikacji umów leasingu.
Jeżeli jednostka przyjęła do używania obce środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne na podstawie umowy, zgodnie z którą finansujący oddaje korzystającemu do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas oznaczony środki...
Archiwum to wszystkie treści publikowane w "Rzeczpospolitej" od 1993 roku.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum