Spełniony sen Kantora

źródło: Archiwum Fundacji im. Tadeusza Kantora

Pomnik niemożliwy. Trudno uwierzyć, że to Krzesło ma 14 m. wysokości i waży 10 ton.

autor zdjęcia: Anna Szylar

źródło: Archiwum Fundacji im. Tadeusza Kantora

Auriea Harvey i Michaël Samyn – duet Tale of Tales twórcy gry.

źródło: Archiwum Fundacji im. Tadeusza Kantora

Teatr Kantora w technice VR.

źródło: Archiwum Fundacji im. Tadeusza Kantora

Zameczek zaprojektowany przez artystę.

Choć wybitny artysta kojarzony jest z Wielopolem, to równie istotnym miejsce w jego życiu było Hucisko.

Tadeusz Kantor – jeden z największych artystów polskich XX wieku, malarz, człowiek teatru urodził się w Wielopolu. Wpisując to miasto w tytuł najsłynniejszej swej sztuki, rozsławił je na cały świat. Ale jednym z ważniejszych miejsc, zwłaszcza pod koniec życia Kantora, stało się Hucisko. Tam zaprojektował niezwykłą posiadłość, przeznaczoną na pracownię artystyczną dla siebie i żony Marii Stangret, a obok umieścił pierwszy z serii planowanych „pomników niemożliwych", czyli gigantyczne krzesło.

Hucisko, niewielka miejscowość, położona w lesie, usytuowana jest w drodze z Wieliczki. Przejazd z centrum Krakowa zajmuje – gdy nie stoi się w korku – około godziny. Drewniany budynek na niewielkim wzgórzu zwraca uwagę swą oryginalnością. Jest jedyny i niepowtarzalny, jak wyobraźnia Kantora. Przypomina z jednej strony góralską chałupę, a z drugiej tajemniczy zamek. W środku jest labiryntem złożonym z wielu pomieszczeń, które wzajemnie się przenikają. Ciasne, niekiedy wręcz klaustrofobiczne pokoiki mają po kilka wyjść. Układ tej budowli jest trudny do odtworzenia z pamięci.

Scenograf Jerzy Skarżyński przyznał kiedyś, że jest to projekt bardziej artystyczny niż architektoniczny. Kantor jednak swe śmiałe wizje, które kreślił na papierze konsultował z cenionym architektem, Piotrem Stępniem, który próbował „przepisać" je na język architektury. A nie było to łatwe....