![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Praktyczna wiedza mogłaby pomóc w orzekaniu
WYMIAR SPRAWIDLIWOŚCI | Ławnik wcale nie musi i niestety najczęściej nie ma merytorycznej wiedzy dotyczącej zagadnień życiowych, co do których orzeka.
W polskim systemie prawnym ławnik to sędzia „nieprawnik". Sędzia orzekający w składach z sędziami zawodowymi mający przy wydawaniu wyroku taki sam głos jak sędzia zawodowy – prawnik. W najczęściej spotykanych składach trzyosobowych zasiada dwóch ławników i jeden sędzia zawodowy. Ławnicy w takim przypadku mogą „przegłosować" sędziego zawodowego. Mają oni zatem decydujący głos w sprawie. W praktyce jednak zazwyczaj jest tak, że decyzje podejmuje sędzia zawodowy, a ławnicy zgadzają się z jego decyzją.
Jak wygląda rzeczywistość
Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego zapewniony ustawowo udział czynnika społecznego w wymiarze sprawiedliwości jest w rzeczywistości teoretyczny?
Ławnikiem w sądzie powszechnym może zostać osoba:
- posiadająca obywatelstwo polskie i korzystająca z pełni praw cywilnych i obywatelskich;
- mająca co najmniej 30 lat, a nie więcej niż 70 lat;
- posiadająca co najmniej średnie wykształcenie;
- odznaczająca się nieskazitelnym charakterem;
- zamieszkała lub zatrudniona w miejscu kandydowania co najmniej od roku;
- której stan zdrowia pozwala na pełnienie funkcji ławnika.
Czyli w każdej sprawie, może sądzić niemalże każdy obywatel RP, który zostanie zgłoszony przez stosowną organizację i wybrany przez radę gminy....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
