Zagubione pokolenia narodu
Narodowy Bank Polski wprowadził do obiegu monety upamiętniające przymusowe deportacje Polaków na Wschód
Określenie „sybirak“ (będące kolokwializmem) występuje przede wszystkim w dwóch znaczeniach. W Rosji nazywa się tak mieszkańców Syberii, którzy nie należeli do tubylczych plemion i narodów azjatyckich. Sybirakami byli więc wolni przybysze z europejskiej części imperium rosyjskiego i ich potomkowie. W rzeczywistości wielu z nich to potomkowie zesłańców lub uciekinierów, którzy chronili się przed ścigającym ich prawem lub prześladowaniami, na przykład religijnymi. Natomiast w Polsce sybirakami przyjęło się nazywać tych wszystkich Polaków, którzy byli zesłani i przymusowo osiedleni na Syberii (zesłani na Sybir), skąd pewna część nie wracała. Oprócz zesłańców na Syberię trafiali również dobrowolni przesiedleńcy.
Na Syberii Polacy znaleźli się pierwszy raz jako jeńcy wojenni w pierwszej połowie XVII wieku. Jednak właściwa historia polskich sybiraków zaczyna się po rozgromieniu konfederatów barskich w 1768 r. Na mocy specjalnego ukazu Katarzyna II zesłała za Ural co najmniej 5 tys. osób, które zwalniano dopiero w latach 1773 – 1781. Kolejne fale zesłania z powodu uczestnictwa w spiskach, powstaniach, konspiracji...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta