Nie trzeba pamiętać o całej ustawie
Prowadzących auta osobowe nie obejmują m.in. regulacje o ograniczeniu zadań do 10 godzin, gdy pracują w nocy, czy obowiązek składania odpowiednich dokumentów. Mimo to przy ich zatrudnieniu na pracodawców czyhają pułapki
Należy tu zwrócić uwagę na art. 22 ustawy. Wskazanych w nim regulacji ustawy nie stosuje się do prowadzących pojazdy wymienione w art. 29 ustawy, w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 oraz w art. 2 ust. 2 lit. b umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR), sporządzonej w Genewie 1 lipca 1970 r. (DzU z 1999 r. nr 94, poz. 1086 i 1087).
Jakie wyłączenia
W konsekwencji określone tam wyłączenia obejmują m.in. właśnie szoferów aut osobowych. Dlatego nie odnoszą się do nich przepisy ustawy dotyczące:
- szczególnej regulacji ograniczającej maksymalne wydłużenie czasu pracy (liczonego wraz z godzinami nadliczbowymi) w danym (konkretnym) tygodniu do 60 godzin (art. 12 ust. 2 ustawy); stąd stosujemy tu jedynie zasadę ogólną, zgodnie z którą tygodniowy czas pracy kierowcy, łącznie z godzinami nadliczbowymi, nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym czterech miesięcy, co umożliwia większe wydłużenia czasu pracy w poszczególnych tygodniach niż do 60 godzin (w związku z zasadą zarówno przeciętnego tygodniowego czasu pracy, jak i przeciętnie pięciu dni pracy w tygodniu – przeciętnie, a więc wymiary te muszą zostać uśrednione podczas okresu rozliczeniowego),
- rozliczania czasu pracy, biorąc pod uwagę przepracowany czas we...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta