Decyzja należy do zamawiającego
Można określić minimalny poziom zamówienia, które zostanie zrealizowane, ale można też wskazać dodatkowy jego zakres, którego wykonanie uzależnione zostanie od wskazanych w kontrakcie okoliczności
W ustawie z 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (DzU z 2010 r. nr 113, poz. 759 ze zm.; dalej: ustawa p.z.p.) brak jest definicji prawa opcji. Ostatnia nowelizacja ustawy p.z.p. obowiązująca od 20 lutego 2013 r. również niczego nie zmieniła w tej kwestii. Nie wiele o prawie opcji możemy dowiedzieć się również z ustawodawstwa europejskiego.
W art. 9 ust. 1 dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi stwierdza się jedynie, iż podstawą obliczenia szacunkowej wartości zamówienia publicznego jest całkowita kwota należna, bez podatku VAT, oszacowana przez instytucję zamawiającą.
W obliczeniu takim uwzględnia się całkowitą kwotę szacunkową, obejmującą także wszelkie opcje lub wznowienia postępowania. Polski ustawodawca poświęcił temu zagadnieniu jeden artykuł, tj. art. 34 ust. 5 ustawy p.z.p. Zgodnie z jego brzmieniem, jeżeli zamówienie na usługi lub dostawy przewiduje prawo opcji, przy ustalaniu wartości zamówienia uwzględnia się największy możliwy zakres tego zamówienia z uwzględnieniem prawa opcji. Z przepisu tego wynika, że:
- prawo opcji będzie miało zastosowanie tylko do zamówień, których przedmiotem są usługi lub dostawy, z wyłączeniem robót budowlanych,
- przy szacowaniu wartości...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta