Dzierżawa na 30 lat nie może być przedłużona na czas oznaczony
Postanowienie umowne skonstruowane w taki sposób, że po upływie 30 lat umowa dzierżawy na skutek jej przedłużenia nadal miałaby obowiązywać na czas oznaczony, tj. przez kolejne 30 lat, jest sprzeczne z zawartą w art. 695 § 1 kodeksu cywilnego normą o charakterze bezwzględnie obowiązującym.
Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 20 marca 2014 r. (II CSK 290/13).
Sąd apelacyjny zmienił wyrok sądu okręgowego w ten sposób, że utrzymał w mocy wyrok zaoczny, na podstawie którego sąd rejonowy stwierdził, że umowa dzierżawy zawarta między poprzednikiem prawnym powoda jako wydzierżawiającym a pozwanym jako dzierżawcą jest nieważna w części obejmującej § 3 tej umowy, w którym strony przewidziały, że „dzierżawca będzie miał możliwość dwukrotnego przedłużenia umowy dzierżawy na okresy 30-letnie na warunkach opisanych w umowie". Sąd apelacyjny uznał, że art. 695 § 1 kodeksu cywilnego, stanowiący, że dzierżawę zawartą na czas dłuższy niż lat 30 poczytuje się po upływie tego terminu za zawartą na czas nieoznaczony, ma charakter bezwzględnie obowiązujący. Oznacza to, że przyjęte w umowie postanowienie uprawniające pozwanego do dwukrotnego przedłużenia umowy na czas oznaczony, tj. na kolejne następujące po sobie 30-letnie okresy, jest nieważne, jako zmierzające do obejścia prawa (art. 58 § 1 i 3 k.c.).
W skardze kasacyjnej pozwany zarzucił sądowi apelacyjnemu naruszenie art. 695 § 1 k.c. poprzez jego błędną wykładnię opartą na założeniu, że ma on charakter ius cogens...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta