Największy ptak świata latał jak szybowiec
Rozpiętość skrzydeł olbrzyma wynosiła 6–7,4 m. Żył 25 mln lat temu - pisze Krzysztof Urbański.
Opisane na łamach magazynu „PNAS" zwierzę było stworzone do szybowania nad oceanem. Świadczą o tym cieniutkie i wewnątrz puste kości oraz krótkie nogi i bardzo długie smukłe skrzydła.
Aby odtworzyć sposób latania ptaka, Dan Ksepka z National Evolutionary Synthesis Center zastosował program komputerowy służący badaczom do obliczania parametrów lotu współczesnych ptaków.
Według badacza ptak sprzed milionów lat nie mógł samodzielnie wzbić się w powietrze. Prawdopodobnie unosił się, korzystając z silnego wiatru. Szybował przez dłuższy czas, wykorzystując prądy powietrza, od czasu do czasu zapuszczając się na powierzchnię wody w poszukiwaniu głowonogów, którymi się żywił. Zdobycz chwytał dziobem pełnym ostrych jak szpilki zębów.
Na cześć Alberta Sandersa, emerytowanego kustosza Charleston Museum, który pierwszy opisał kości, ogromny ptak zyskał nazwę Pelagornis sandersi.