Delegacja zleceniobiorcy pod znakiem zapytania
Nie można wykluczyć, że polski zleceniobiorca może przebywać w podróży służbowej w rozumieniu polskich przepisów prawa pracy, a w konsekwencji – otrzymywać diety zwolnione z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Dla tej oceny kluczowe jest ustalenie, czy można go uznać za pracownika w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004.
Tak uznał Sąd Najwyższy, wydając 12 marca 2015 r. wyrok w sprawie o sygn. II UK 79/14.
Wnioskodawca – polski przedsiębiorca – zatrudnia zleceniobiorców w celu świadczenia usług opiekuńczych nad osobami fizycznymi. Umowy-zlecenia są zawierane na czas nieokreślony i wykonywane na terytorium Polski. Jednak zamiarem wnioskodawcy jest także pozyskiwanie klientów w Niemczech, co wiąże się z wysyłaniem zleceniobiorców do pracy za granicą.
Zleceniobiorcy nie można jednak wydać polecenia wyjazdu służbowego, czyli wysłać w podróż służbową. Na gruncie kodeksu cywilnego regulującego kwestię umów-zleceń nie istnieje bowiem instytucja podróży służbowej ani oddelegowania. Z tego powodu spółka musi w inny sposób uregulować zobowiązanie zleceniobiorcy do wyjazdu za granicę i wykonywania tam czynności opiekuńczych przez określony czas. Rozwiązano to w ten sposób, że strony zawierają umowę-zlecenie, która jest wykonywana na terytorium Polski, a na czas wykonywania czynności opiekuńczych w Niemczech zostaje zawieszona i strony zawierają porozumienie (odrębną umowę-zlecenie). Na...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta