![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Ze wspomnień doświadczonej samochodziary
Na wakacje lubię jeździć samochodem. Daleko mi wprawdzie do wyczynów znajomych, którzy obitym, przerobionym na gaz polonezem dojechali do Maroka, a łazikiem na Kamczatkę, uważam się jednak za całkiem doświadczoną samochodziarę
Gdy tylko nie goni mnie czas, po Europie poruszam się własnym autem. Ewentualnie wynajmuję je na miejscu.
Samochodem byłam kilkakrotnie w Chorwacji, we Włoszech, w Berlinie, na Litwie, w Czechach i Słowacji, dojechałam nim też do Paryża i na Wyspy Brytyjskie. Wynajętym autem podróżowałam po Andaluzji i po Australii. Na kurs prawa jazdy poszłam po tym, jak boleśnie odczułam brak auta w zupełnie nieprzystosowanym do pieszego ruchu Miami.
Co lubię najbardziej w motowakacjach? Chyba poczucie wolności, które daje... własny, pojemny bagażnik. Także ten na dachu, który choć wyraźnie zmniejsza możliwości samochodu, pozwala zabrać z sobą rower albo deskę do windsurfingu.
Jajko na twardo i termos
Na podróż samochodem decyduję się tylko, gdy pobyt stacjonarny ma trwać przynajmniej tydzień (albo wydłużony weekend w wypadku bliżej położonych miejsc). Przejazd rozkładam na etapy, staram się nie robić dziennie więcej niż 700 kilometrów i nocuję po drodze – ostatnio w Znojmo, miejscowości położonej tuż przy czesko-austriackiej granicy, w której można znaleźć sympatyczne pokoje już za 250 koron od głowy.
Jazda pochłania dużo energii. Z domu zabieramy kanapki, gotowane jajka, ogórki, owoce i termos z herbatą. Zauważyłam, że nawet przedstawiciele bogatych społeczeństw, jak na przykład Niemcy, też mają tradycję zatrzymywania się na parkingach i wyciągania...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
