![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Wiersz - Wigilia z Lidką w tle
06 grudnia 2008 | Rzecz o książkach | Adam Ochwanowski
Wigilia z Lidką w tle
Popatrz Lidko jak zamieć
Rzuca śniegiem na pamięć
Jak się skręca
I jak człowiek wyje
Wicher – boski przybłęda
Dmucha w polskich kolędach
Pierwszą gwiazdę
Trzymając za szyję
Do pasterzy się skrada
Strach śmiertelny i zdrada
W oczach owiec
Zwilczone ogniki
Przy drabinie Jakuba
Szatan czyha i zguba
Trzej królowie
Z pijaną gromadą
Czekasz Lidko na słowa
Budowane od nowa
Zapomniane
Przez butną hołotę
Warczy miara do wiary
Stoi w drzwiach Wiarus Stary
Zostawiony
Jak zwykle na potem
Bo tu Lidko zabawa
Narodowa to sprawa
Podkasane
Mityczne zawody
Sto pomników Papieża
Pannie Marii się zwierza
Uschły ręce
Stworzone do zgody
A na stole opłatek
Dzieci stroją dla Matek
Młodniejących
W ostatniej godzinie
Nie płacz Lidko, że Eden
Zamieniłaś na Wiedeń
Nie płacz Lidko...
