![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Nienaruszalny do dnia Sądu Ostatecznego...
Kirkut, kierkow, kierchol – to najpowszechniej używane w Polsce określenie cmentarza żydowskiego.
Pochodzi od niemieckiego słowa Kirchhof – dziedziniec kościelny, miejsce, na którym chowano zmarłych chrześcijan od wczesnego średniowiecza do połowy XVIII w. Żaden Żyd nigdy nie nazywał tak swego cmentarza. Najczęściej nazywali go po żydowsku bejs ojlem, co jest zniekształconą formą hebrajskiej nazwy bet olam – dom świata (wiecznego). Inne hebrajskie nazwy cmentarza to bet chajim – dom życia (wiecznego), bet kwarot – dom grobów.
Jednym z najważniejszych zadań nowo powstającej gminy żydowskiej było uzyskanie miejsca na założenie cmentarza, co kończyło okres jej organizacji, dawało samodzielność i uniezależnienie od macierzystej gminy żydowskiej. Stara gmina, która za pochówki na swoim terenie pobierała opłaty, niechętnie godziła się na ich oderwanie. Jednocześnie wiele obszarów, np. Mazowsze, Pomorze, Śląsk i miast,...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
