Rosyjski gazowy poker

źródło: materiały prasowe

Jarosław Ćwiek-Karpowicz

Zachodnie sankcje i spadające ceny surowców niszczą marzenie Kremla o energetycznym supermocarstwie – uważa ekspert ds. wschodnich PISM i INP PAN.

JarosŁaw Ćwiek-Karpowicz

Jeśli masz długie nogi, nie zajmuj się grą w szachy, ale trenuj skok w dal – powiedział kiedyś Władysław Surkow, szara eminencja i główny ideolog Kremla, do najbliższych stronników Władimira Putina na zamkniętym spotkaniu prokremlowskiej partii Jedna Rosja. Chciał w ten sposób przekonać, że eksploatacja olbrzymich złóż paliw kopalnych, jakimi Bóg obdarzył Rosję, może przynieść społeczeństwu dobrobyt, a państwu utraconą ćwierć wieku temu mocarstwową pozycję.

Rosja dysponuje drugimi największymi na świecie złożami węgla i jest na ósmej pozycji, jeśli chodzi o ropę naftową. Ale w konkurencji o nazwie gaz ziemny dystansuje resztę państw na świecie. Rosyjskie rezerwy zawierają około 48 bilionów metrów sześciennych gazu, co stanowi jedną czwartą wszystkich udokumentowanych światowych złóż.

Rosja jest też największym eksporterem tego surowca.

Kosztowne bogactwo

Obecnie najważniejszym problemem dla włodarzy Kremla jest unowocześnienie produkcji oraz zastąpienie wyeksploatowanych złóż nowymi projektami. Dla przykładu trzy największe złoża zachodniosyberyjskie Urengoj, Jamburg i Miedwieżje wyczerpały już ponad trzy czwarte zasobów.

Zastąpić ma je Jamał, który obecnie dostarcza tylko kilka miliardów metrów...