Nasi na wojnie XXI wieku

źródło: Next Film

W „Karbali” wyreżyserowanej przez Krzysztofa Łukaszewicza walka nie jest zaszczytnym obowiązkiem, wojaczka to profesja

źródło: Rzeczpospolita

Piotr Głuchowski, Marcin Górka, "Karbala", Agora, Warszawa 2015

źródło: Rzeczpospolita

Grzegorz Kaliciak, "Karbala. Raport z obrony City Hall", Czarne, Wołowiec 2015

„Karbala" o bitwie stoczonej 
w Iraku to pierwszy film, który inaczej pokazuje walkę polskiego żołnierza.

To nie jest tylko sprawnie odtworzona przez reżysera i autora scenariusza Krzysztofa Łukaszewicza rekonstrukcja wydarzeń z 2004 roku, gdy polskie oddziały uczestniczyły w tzw. misji stabilizacyjnej w Iraku. „Karbala" zrywa z mitem i tradycją kina patriotyczno-wojennego.

Żołnierskie męstwo i poświęcenie w różnych epokach oraz na różnych frontach było tematem, który przez dziesięciolecia stanowił jeden z fundamentów polskiego kina. W przeciwieństwie jednak do Amerykanów u nas nie uczyniono z wojny wielkiego widowiska na ekranie. Była ona natomiast najczęściej zaczynem do dyskusji o poświęceniu, o ideałach i kosztach, prowokowała do rozliczeń z powikłaną historią i wyborami, przed którymi stawali Polacy.

W „Karbali" polski oddział otrzymuje zadanie obrony ratusza w tym irackim mieście przed atakiem rebeliantów. Garstka żołnierzy oblężona przez znacznie liczniejszego wroga przez cztery dni czeka na pomoc. To sytuacja, jaka często zdarzała się w różnych bataliach. Tu jednak w takiej sytuacji nikt nie powołuje się na patriotyczne hasła. Trzeba po prostu wytrwać.

W filmie Krzysztofa...